ukochana osoba

См. также в других словарях:

• ukochany — ukochanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. ukochać (p.) ukochany w użyciu przym. «darzony miłością, sympatią; drogi, najmilszy, umiłowany, kochany» To był jej ukochany syn. Był ukochanym poetą młodzieży. Ukochany kraj, umiłowany kraj,… …   Słownik języka polskiego

• drogi — drodzy, droższy 1. «mający wysoką cenę, wymagający dużych wydatków, nakładów pieniężnych; kosztowny» Drogi towar. Drogie napoje, trunki. Drogie meble. Droga miejscowość. Życie w mieście jest drogie. ∆ Drogie kamienie «minerały, odznaczające się… …   Słownik języka polskiego

• ideał — m IV, D. u, Ms. ideałale 1. blm «coś absolutnie doskonałego, doskonałość; wzór doskonałości, okaz najdoskonalszy, który stanowi normę, probierz przy ocenie rzeczy, osobników itp. należących do tego samego gatunku» Ideał człowieka, pedagoga. Ideał …   Słownik języka polskiego

• kochany — kochanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. kochać (p.) kochany w użyciu przym. 1. «darzony, miłością, sympatią; drogi, miły» Kochany chłopiec. Kochane ręce matki. ∆ Kochany, mój kochany, kochany panie itp. «poufała, serdeczna forma zwracania… …   Słownik języka polskiego

• luby — lubybi przestarz. «darzony szczególną sympatią, miły, przyjemny, ulubiony, ukochany» Luby cień, chłód, wietrzyk. Luby zapach. Lube dźwięki. Luby spokój. Lube dziecko. luby, luba w użyciu rzecz. przestarz. dziś żart. «osoba kochana, bliska sercu;… …   Słownik języka polskiego

• miłość — ż V, DCWMs. miłośćści 1. blm «głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś, umiłowanie, kochanie kogoś, czegoś; gorące, namiętne uczucie do osoby płci odmiennej; pot. także: stosunek miłosny, pożycie erotyczne» Wielka, gorąca, szczera, dozgonna,… …   Słownik języka polskiego

• miły — mili, milszy 1. «sprawiający przyjemność; ujmujący, sympatyczny, przyjemny» Miły uśmiech. Miły nastrój. Miłe ciepło. Miłe słowa. Miła wiadomość. Miły człowiek. ◊ Do miłego zobaczenia «zwrot grzecznościowy używany przy pożegnaniu» □ Miłe złego… …   Słownik języka polskiego

• nieboga — ż III, CMs. niebogaodze; lm D. niebogabóg 1. książk. «osoba budząca współczucie, nieszczęśliwa, biedna; biedactwo» 2. przestarz. «ukochana kobieta; narzeczona» dziś tylko w przysl.: Nie ma złej drogi do swojej niebogi …   Słownik języka polskiego

• wybrany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wybrać (p.) wybrany, wybrana w użyciu rzecz. 1. «osoba bliska czyjemuś sercu; ukochany, ukochana» Zanieść kwiaty dla wybranej. 2. zwykle w lm, iron. «osoby zaszczytnie wyróżnione, dopuszczone do grona… …   Słownik języka polskiego

• ideał — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ideałale, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wzorzec doskonałości, stanowiący podstawę porównywania i oceniania kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ideał piękna. Ideał nauczyciela. Bliski ideału. Ideał kobiety.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wybrany — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, wybranyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba ukochana przez kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaniosła prezent swojemu wybranemu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień